အစၥလာမ္ႏွင့္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ႕ ဒုတိယပိုင္း

بسم الله الرحمن الرحيم

ယေန႕ေခတ္၏ ေကာလဟာလ

ယေန႕ေခတ္တြင္ ဤစကားအားလည္း မ်ားစြာၾကားေနျပန္၏။ "အေပၚယံ အက်ီက ဘာလုပ္မွာလဲကြာ... ႏွလံုးသား ျဖဴဖို႕ပဲ အေရးၾကီးတာပါ။ ငါတုိ႕ ႏွလံုးသားျဖဴတယ္။ ငါတို႕နီယသ္ေကာင္းတယ္။ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္နဲ႕လည္း ငါတုိ႕ အဆက္သြယ္ထားတယ္။ ငါတို႕ လုပ္ရပ္အားလံုး ပံုမွန္ပဲ... အားလံုးေကာင္းေနတာပဲ။ အကယ္လို႕ အဝတ္အစားေလး ေျပာင္းလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္သြားမွာမို႕လုိ႕လဲ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ အစၥလာမ္က အေပၚယံ ျပဳမႈက်င့္ၾကံမႈ႕ရဲ႕ နာမည္မဟုတ္ဖူး။ အတြင္းပိုင္ဆိုရာရဲ႕ အမည္နာမတစ္ခုျဖစ္တယ္။ အစၥလာမ္က ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ နာမည္မဟုတ္ဖူး။ ႏွလံုးသားဝိဥာဏ္ရဲ႕ နာမည္ျဖစ္တယ္။ ရွရီအသ္ကို အတြင္းက်က်ျမင္တတ္ဖို႕လုိတယ္။ နားလည္တတ္ဖုိ႕လုိတယ္။" ဤကဲ့သို႕ေသာ စကားမ်ားသည္ လြန္စြာပ်ံ႕ႏွံ႕လွ်က္ရွိခဲ့ျပီး ဆက္လက္တြင္က်ယ္ေနဆဲပင္။ ထိုသုိ႕ေျပာျခင္းအား ဖက္ရွင္တစ္ခုအသြင္ဖန္တီးခဲ့ၾကျပီး ျဖစ္ေပသည္။

အတြင္းႏွင့္အျပင္

ေကာင္းစြာ မွတ္သားပါေလ။ သာသနာ့အမိန္႕မ်ားသည္ နာမ္ႏွင့္ဆိုင္သကဲ့သို႕ ရုပ္ႏွင့္လည္းဆိုင္ေပသည္။ အတြင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သကဲ့သို႕ အျပင္ႏွင့္လည္း ဆိုင္ေပသည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္တြင္ ျမင့္ျမတ္ေတ္ာမူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အမိန္႕ရွိထားသည္မွာ- အသင္တုိ႕သည္ အေပၚယံအျပစ္ဂိုနဟ္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အတြင္းပိုင္းအျပစ္ဂိုနဟ္မ်ားကိုလည္းေကာင္း ေရွာင္က်ဥ္ၾကေလကုန္။ (တနည္း) ရုပ္နာမ္ႏွစ္ခုလံုး၏ အျပစ္တုိ႕အား ေရွာင္က်ဥ္ၾကေလကုန္။ အတြင္းပိုင္း(နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ) အကုသိုလ္တို႕အားသာလွ်င္ ေရွာင္ရွားဟူ၍ မိန္႕ေတာ္မမူထားေပ။ ေကာင္းစြာ မွတ္သားပါေလ။ အျပင္ပိုင္း အေပၚယံအားျဖင့္ ပ်က္စီးေနေသာအခါ ရႈိင္သြာန္မိစာၦသည္ အတြင္းပိုင္းေကာင္းေနပါေသးသည္ဟု ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစကာ လွည့္စား၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အတြင္းမေကာင္းမွသာ အျပင္ပိုင္းပ်က္စီးမႈ႕ျဖစ္ေလသည္။ အကယ္၍ အတြင္းပိုင္းေကာင္းမြန္ေနလွ်င္ အျပင္ပိုင္း ပ်က္စီးရန္အေၾကာင္းမရွိေပ။

ဥပမာတစ္ခု...

ကၽြႏ္ုပ္တုိ႕၏ သူေတာ္စင္အၾကီးအကဲတစ္ပါး ဥပမာတစ္ခု ေပးေလ့ရွိသည္။ သစ္သီးတစ္လံုး၏အတြင္းပိုင္း ပုပ္ေနေသာအခါ ထိုပုပ္ပြမႈ႕၏ နမိတ္လက​ၡဏာသည္ အမဲစက္အျဖစ္ အခြံတြင္ျမင္ရေပသည္။ အကယ္၍ အသီး၏အတြင္းပိုင္း မပုပ္ေနပါက အခြံတြင္ မည္သည့္ျပစ္ခ်က္မွ ေတြ႕ျမင္ရမည္မဟုတ္ေပ။ အခြံတြင္ ျပစ္ခ်က္ေတြ႕ေနရျခင္းမွာ အတြင္းမေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုနည္းတူစြာ လူတစ္ေယာက္၏ အေပၚယံ ျပစ္ခ်က္တစ္စံုတစ္ရာ ေတြ႕ျမင္ေနရျခငး္မွာ အတြင္းပိုင္းပ်က္စီးမႈ႕တစ္ခုခုေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ သို႕မဟုတ္ပါက အျပင္ပိုင္း ပ်က္စီးရန္လ့ုးဝ အေၾကာင္းမရွိေပ။  

အေပၚယံ(လွပတင့္တယ္မႈ႕)သည္ ေလာကီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္း အေရးပါ၏။

ေလာကီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္မူ အတြင္းအျပင္(လွပတင့္တယ္မႈ႕)အား အေရးေပးၾကသည္။ (ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ) သာသနာ့လုပ္ငန္းမ်ားတြင္မူ "ငါေတာ့ အတြင္းပဲ လိုခ်င္တ္ယ။ အျပင္မလုိခ်င္ဖူး"ဟု ေျပာဆိုေနၾကသည္။ ဥပမာတစ္ခုအား ရႈ႕စားပါေလ။ ေျမပထဝီတြင္ အသင္အိမ္တစ္လံုးေဆာက္သည္ဆိုပါစို႕။ အိမ္၏ အတြင္းပိုင္း(အေရးၾကီးအခ်က္ခ်ာက်ေသာအရာ)မွာ ေလးဘက္နံရံႏွင့္ အေပၚမွအမိုးသာျဖစ္၏။ ၎တုိ႕အား ျပဳလိုက္ျပီးသြားပါက ျပည့္စံုသြားမည္ျဖစ္ရာ ပလာစတာကိုင္ျခင္း၊ ေဆးသုတ္ျခင္း စသည္တုိ႕အား အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ၾကပါသနည္း။ ပလာစတာကိုင္ျခင္း၊ ေဆးသုတ္ျခင္းႏွင့္ပင္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ပဲ အလွအပ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ျခယ္သေနၾကသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဤေနရာတြင္မူ (အမိုးႏွင့္နံရံေလးဘက္သာ)အေရးၾကီးသည္ဟု မသတ္မွတ္၊ မမွတ္ယူၾက။

(ေနာက္ဥပမာတစ္ခုအား ဆက္လက္ရႈ႕စားၾကည့္ပါေလ။) ကားတစ္စီးတြင္ အတြင္းပိုင္းႏွင့္ အျပင္ပိုင္းဟူ၍ ရွိသည္။ ကား၏ အတြင္းပိုင္းအတြက္ အင္ဂ်င္အထိုင္တြင္ အင္ဂ်င္တပ္ဆင္လုိက္ပါက ျပည့္စံုသြားမည္။ အင္ဂ်င္တပ္ဆင္ျပီးေနာက္ စီးႏွင္းရန္အသင့္ျဖစ္သြားျပီျဖစ္သည္။ သို႕ျဖစ္လွ်င္ ေဘာဒီအဘယ္ေၾကာင့္လုိအပ္ေနရပါသနည္း။ အေရာင္အဘယ္ေၾကာင့္လုိအပ္ေနရပါသနည္း။ ယေန႕တုိင္ မည္သူတစ္ဦးကမွ် ဤေနရာတြင္ ကား၏အတြင္းပိုင္းအားပိုင္ဆိုင္ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပင္ပိုင္းမလိုေတာ့ဟူ၍ မေျပာဆုိခဲ့ေပ။ ဤေနရာတြင္ အတြင္းအျပင္ႏွစ္ခုလံုးအား လိုလားၾက၏။ သနားစဖြယ္ သာသနာသာလွ်င္ မြဲေတျခဴျခာေနရရွာသည္။ သာသနာ့လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အတြင္းပိုင္းကိုသာ လိုလား၍ အျပင္ပိုင္းကို မလုိလားဟု ဆိုေနၾကသည္။

ရႈိင္သြာန္၏လွည့္စားမႈ႕

မွတ္သားထားၾကပါေလ။ ဤသည္ ရႈိင္သြာန္မိစာၦေကာင္၏ လွည့္စားမႈ႕၊ ျဖားေယာင္းမႈ႕တစ္ခုသာျဖစ္ေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အတြင္း၊အျပင္ (ႏွစ္ခုလံုး) ျပဳျပင္ရန္ အေရးၾကီးသည္။ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ႕တြင္ျဖစ္ေစ၊ လူမႈ႕ဆက္ဆံေရးတြင္ျဖစ္ေစ အားလံုးသည္ အေပၚယံႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ္လည္း အတြင္းသို႕ သက္ေရာက္မႈ႕ျဖစ္ေစသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ အဝတ္အစားအား ေသးဖြဲသည့္အ၇ာဟု သတ္မွတ္ကာ မ်က္ကြယ္မျပဳသင့္ေပ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ (အတြင္းသာလိုတယ္ အျပင္က အဓိကမဟုတ္ ဟူေသာ) စကားကဲ့သို႕ ေျပာဆိုေနပါလွ်င္ ထုိသူသည္ သာသနာႏွင့္ ပတ္သတ္၍ စစ္မွန္ေသာအသိ မရရွိထားသူသာျဖစ္ေပသည္။ အကယ္၍ (ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ႕သည္ အေရးမၾကီးပါက) ျမတ္နဗီ(ဆြ)သည္ အဝတ္အစားႏွင့္ ပတ္သတ္၍ တစ္စံုတစ္ရာ မိန္႕ေျခြမည္မဟုတ္ေပ။ တစ္စံုတစ္ရာ သင္ၾကား၊ မွာတမ္းခဲ့မည္လည္း မဟုတ္ေပ။ သို႕ေသာ္ ျမတ္နဗီ(ဆြ)သည္ လူတုိ႕ အမွားအယြင္းမ်ားျဖစ္မည္ဟု ဆိုးရိမ္ရေသာ ေနရာမ်ားႏ်င့္ ပတ္သတ္၍ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ႕ဆုိင္ရာ အမိန္႕မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ဆိုဆံုးမမႈ႕မ်ားကိုလည္းေကာင္း သင္ၾကား၊ျပဌာန္းခဲ့ေလသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ ထိုျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ သင္ၾကားျပသမႈ႕မ်ားအား ေကာင္းစြာမွတ္သား(လိုက္နာ)ရန္ အေရးၾကီးေပသည္။

တတိယပိုင္းအား ဤေနရာတြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။

ဘရွီးေလး(ေမျမိဳ႕)