بسم الله الرحمن الرحيم
မုဟရ္ရမ္လေရာက္လာျပီဆိုရင္.... တခ်ိဳ႕ေတြက ငိုၾက၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဝမ္းနည္းၾက၊ ဆိုင္ေတြပိတ္၊ မီးေတြမွိတ္လို႕။ တခ်ိဳ႕က ေၾကကြဲဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ အေၾကာင္းေတြကို ဖတ္ၾက၊ တပါးသူကို လအ္နသ္ပို႕ၾကနဲ႕ေပါ့။ ရင္ထုပြဲေတြ ဘာပြဲ ညာပြဲေတြကလည္း တခန္းတနားပါပဲ။ တစ္ကိုယ္လံုး ေသြးစိမ္းေတြ ရဲရဲေတာက္လ်က္ ကိုယ့္သူကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေစတဲ့ ပြဲေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ကိုေၾကာက္မက္ဖြယ္ပဲ။ ကရ္ဘလာရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ျပန္ေတြးကာ ပူေဆြးသူမ်ား၊ ေဖ်ာ္ရည္တိုက္ၾကသူမ်ားကလည္း ဒုနဲ႕ေဒး။ ဒါေတြ ဘာေတြလဲ...။ ဒိုလုိေတြ ဘာေၾကာင့္လုပ္ရတာလဲ။ ဒီလုိေတြ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေနရတာလဲ။ အံ့ၾသဖြယ္ရာ...။
အၾကီးဆံုးအေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဒီလထဲမွာ ဟဇရသ္ ဟူစိုင္းန္သခင္ ရွဟီးဒ္ျဖစ္ခဲ့တာနဲ႕ ပတ္သတ္ေနတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ပံု အေသးစိတ္ကေတာ့ အားလံုးလည္း သိထားျပီးသားျဖစ္ေနမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေရးသားေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္အဓိက ေရးခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေခါင္းစဥ္ငယ္ေလးေတြနဲ႕ခြဲျပီး သီးသန္႕စီ ေရးသားလုိက္တယ္....။ ပထမဆံုး ေခါင္းစဥ္ကေတာ့....
မုဟရ္ရမ္လဟာ နဟူစသ္(အမဂၤလာ)လလား။ မဂၤလာမရွိတဲ့ လလား။
အစၥလာမ္သာသနာတြင္ အခ်ိန္၊ နာရီ၊ ရက္၊ အပတ္၊ လႏွင့္ ႏွစ္ .... တစ္ခုမွာမွ အမဂၤလာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မရွိပါဖူး။ တစ္ခုထက္တစ္ခု သာပိုျမင့္ျမတ္တယ္ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ကေတာ့ အမဂၤလာပါလုိ႕ သတ္မွတ္မထားပါဖူး။ ဒီ႕အျပင္ သာသနာနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့ အမိန္႕ေတြကို ျပဌာန္းတဲ့ေနရာမွာ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ျမတ္နဗီ (ႏွစ္ဦးတည္းသာ) ျပဌာန္းသတ္မွတ္တာျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ေလ့လာလိုက္တဲ့အခါ... မုဟရ္ရမ္လႏွင့္ အျခားမည္သည့္လမဆို မေကာင္းေသာလ၊ အမဂၤလာလ၊ မဂၤလာမရွိေသာလဟူ၍ အစၥလာမ့္ သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမွ မေတြ႕ရွိရပါဖူး။ ဒီထက္ပိုျပီး ေၾကာက္စ၇ာေကာင္းတာတစ္ခုကိုပဲ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတယ္။ ... ဟဒီးဆ္ေတာ္တစ္ခုမွာ လာရွိတယ္။ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ မိန္႕ေတာ္မူသည္။ (ဒီလိုဟဒီးဆ္မ်ိဳးကို ဟဒီးေဆ့ကြဒ္စီလို႕ေခၚတယ္။) အာဒမ္၏ သားေျမးတို႕သည္ အခ်ိန္ကာလအား မေကာင္းေျပာဆိုၾကကာ ငါအရွင္သို႕ မေကာင္းဆက္ႏြယ္ ေျပာဆုိၾက၏။ အမွန္စင္စစ္ ငါသည္ အခ်ိန္ကာလပင္ျဖစ္၏။ (တနည္း ငါအရွင္ ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူေသာ အရာျဖစ္၏။) (بخاری، مسلم، ابو داود، موطا امام مالک، مشکوة ص13) ျမင့္ျမတ္ေတ္ာမူေသာ အရွင္၏ ဖန္ဆင္းခံ အခ်ိန္ကာလအား မေကာင္းေျပာျခင္း၊ အမဂၤလာျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းဟာ ထိုအရွင္ျမတ္ကို ေဝဖန္ေနသည္မဟုတ္ပါသေလာ။ ထုိအရွင္၏ ဖန္ဆင္းမႈ႕တြင္ အားနည္းခ်က္ ထုတ္ေနသည္မဟုတ္ပါသေလာ။ ျပီးေတာ့ အခ်ိန္တစ္ခု၊ ေနရာတစ္ခု၊ အရာဝတၳဳတစ္ခုအား အမဂၤလာဟု သတ္မွတ္ျခင္းဟာ အစၥလာမ့္ခံယူခ်က္ မဟုတ္ဖူး။ အစၥလာမ့္ ယံုၾကည္ခ်က္မဟုတ္ဖူး။ ဝမ္းနည္းဖြယ္အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ခဲ့လို႕ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈ႕ျဖစ္ခဲ့လုိ႕ အမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႕ သတ္မွတ္လုိ႕ မရပါဖူး။ ဒီလိုသာ သတ္မွတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျမတ္နဗီ၏သားေတာ္ အိဗ္ရာဟီးမ္ေလး ဆံုးပါးသြားသည့္ေန႕၊ ျမတ္နဗီကိုယ္တိုင္ ဝဖားသ္ျဖစ္သည့္ေန႕၊ အစၥလာမ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး ခလီဖဟ္ ဟဇရသ္အဗူဗက္ရ္သခင္ဝဖားသ္ျဖစ္သည့္ေန႕၊ ဟဇရသ္အုမရ္သခင္ ရွဟီးဒ္ျဖစ္သည့္ေန႕၊ ဟဇရသ္ အြတ္စ္မာန္ႏွင့္ ဟဇရသ္အလီသခင္ ရွဟီးဒ္ျဖစ္သည့္ေန႕၊ အစၥလာမ္ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ကာရီမ်ားကို အစုလိုက္ရွဟီးဒ္ျပဳလုပ္ခံရတဲ့ေန႕ စတဲ့ ေန႕ေတြကို ကၽြန္ေတ္ာတို႕ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ဒီလိုသာ ဆိုးဝါးတဲ့အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို အေၾကာင္းခံျပီး အဲ့ဒီလကို အမဂၤလာလလို႕ သတ္မွတ္မယ္ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္လံုး အမဂၤလာလေတြခ်ည္း စုေနမယ္မဟုတ္လား။ အမွန္ေတာ့ ဒါေတြဟာ အစၥလာမ့္ယံုၾကည္ခ်က္ထဲက မဟုတ္ပါဖူး။ စိမ့္ဝင္လာတဲ့ အကီဒဟ္ဆိုးေတြပါ။ ဘာသာျခားေတြကေနတဆင့္ ကူးစက္လာတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္တစ္မ်ိဳးပါ။ ဒါကို ေကာင္းေကာင္းသိဖုိ႕လိုအပ္တယ္။ သူမ်ားေယာင္တိုင္း ကိုယ္မေယာင္လိုက္ပါနဲ႕။ မရွိမယ့္ရွိမယ့္ေလး ေျပာင္သြားရလိမ့္မယ္။
မုဟရ္ရမ္လဟာ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမယ့္ လလား။
အစပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပထားျပီးျဖစ္တယ္။ မုဟရ္ရမ္လ ေရာက္ျပီဆိုရင္ ဝမ္းနည္းမႈ႕ အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ အနက္ေရာင္ကို ဝတ္ဆင္ျခင္း၊ အလွအပမျခယ္သပဲေနျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္တို႕အား စြန္႕ပစ္၍ ဝမ္းနည္းစြာ အိမ္တြင္း၌ေနျခင္း၊ မျပံဳးႏိုင္ မေပ်ာ္ႏိုင္ႏွင့္ေနျခင္း၊ မိမိဇနီးသည္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အမႈ႕ကိစၥတို႕အား စြန္႕ျခင္း၊ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ကဗ်ာမ်ားကိုဖတ္၍ ေအး၇င့္ၾကဴးျခင္း၊ အက်ီမ်ားစုတ္ျဖဲျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္အား သံၾကိဳးမ်ားျဖင့္ ရိုက္ျခင္း၊ ဓါးျဖင့္ေသြးထြက္ေအာင္ျပဳျခင္း စတာေတြကို လုပ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စာသင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ အထူးသျဖင့္ေတြ႕ရတာေပါ့။ ဒါေတြ ဘာေၾကာင့္လုပ္ရလဲ...။ အေၾကာင္းျပခ်က္က တစ္ခုတည္းပါ။ ကရ္ဗလာမွာ ဟဇရသ္ ဟိုစိုင္းန္နဲ႕ ေနာက္လိုက္သားေတြကို အစုလိုက္အျပံဳလုိက္ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဒီဝမ္းနည္းဖြယ္အျဖစ္အပ်က္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ဒါေတြလုပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဝမ္းနည္းမႈ႕၊ ပူေဆြးမႈ႕ဆိုတာ လူတိုင္းျဖစ္တတ္ၾကသလို တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တာျခင္း ခံစားရတာျခင္း တူမွာမဟုတ္ပါဖူး။ သို႕ေသာ္ အတိုင္းထက္လြန္ျခင္းဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာမွ မေကာင္းတဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႕ ဒီေနရာမွာ နည္းနည္းတင္ျပလိုတာက......
ရွဟီးဒ္ျဖစ္သြားတာ ဝမ္းနည္းသင့္တဲ့ ကိစၥလား။
ရွဟီးဒ္ျဖစ္ျခင္းဟာ အစၥလာမ္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္အရ လြန္စြာျမင့္မားတဲ့ အဆင့္အတန္းကို ေရာက္သြားျခင္းပါပဲ။ ဒီလို ျမင့္မားတဲ့အဆင့္အတန္းကို ရဖုိ႕အတြက္ လူတုိင္းၾကိဳးစားၾကတယ္။ အဲ့ဒီအဆင့္အတန္းကို ေရာက္သြားတဲ့သူေတြဟာ အလြန္နဖူးစာေကာင္းတဲ့သူေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ေၾကနပ္ႏွစ္သက္မႈ႕ကို အသက္ေသြးေပးဆပ္ျပီး ရယူႏိုင္ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအဆင့္အတန္းကို ဟဇရသ္ဟိုစိုင္းန္ ရရွိသြားတာဟာ ဝမ္းနည္းစရာလား။ အစၥလာမ့္အတြက္ အသက္ေသြးေပးဆပ္ပံုကို ဝမ္းနည္းဖြယ္လို႕ သတ္မွတ္တာလား။ ဒီလို အျဖစ္ပ်က္မ်ိဳး အစၥလာမ္မွာ တစ္ခုတည္း ရွိခဲ့လုိ႕ ဒီအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုတည္းကို ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ခဲ့တာလား။ အစၥလာမ္ရဲ႕ကနဦးမွာ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဆြဟာဗီေတြ ရက္ရက္စက္စက္ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့တယ္။ အသက္စေတးမႈ႕ေတြ ျပဳခဲ့တယ္။ ျမတ္နဗီကိုယ္တုိင္ သြားေတာ္ရွဟီးဒ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းကြဲသြားခဲ့ဖူးတယ္။ ေသြးထြက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေတြက ဟဇရသ္ဟိုစိုင္းန္ရဲ႕ အျဖစ္ပ်က္ေလာက္ မၾကီးက်ယ္ခဲ့လုိ႕လား။ ျပီးေတာ့ အစၥလာမ္မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရွဟီးဒ္ျဖစ္မႈ႕၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံရမႈ႕အတြက္ အခုလို ဝမ္းနည္းမႈ႕ကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ျပဖို႕ အမိန္႕ရွိထားလုိ႕လား။ လံုးဝ (လံုး၀)မရွိပါဖူး။ ဟဒီးဆ္ေတာ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာမွာ ေနာင္ဟဟ္လို႕ေခၚတဲ့ ေအးရင့္ၾကဴးတာကို အမိုက္ေခတ္ရဲ႕ ဓေလ့တစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး စြန္႕လႊတ္ဖို႕၊ မလုပ္ၾကဖို႕ အမိန္႕ရွိထားတယ္။ ေအးရင့္ၾကဴးတယ္ဆိုတာ လြမ္းေတးကဗ်ာရြတ္ဖတ္ရံုသက္သက္ပါ။ ဒီလိုေသးငယ္တာေလးကိုေတာင္ ခြင့္မျပဳတဲ့ အစၥလာမ္မွာ အခုလို ကိစၥေတြလုပ္ပိုင္မယ္တဲ့လား။ လံုးဝ (လံုးဝ) လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါဖူး။ ဒါဟာ အလြန္မွားယြင္းတဲ့ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ျပီး ယံုၾကည္ခ်က္ကို ထိပါးေစတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရွဟီးဒ္ျဖစ္မႈ႕ကို ဝမ္းနည္းဖြယ္ကိစၥလို႕ မသတ္မွတ္ပါနဲ႕။ တကယ္ဆို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈ႕ကို အရယူသြားႏိုင္တဲ့အတြက္ ပီတိျဖစ္ေနေပးရမွာပါ။ ခံစားရမႈ႕အတြက္ ဝမ္းနည္းျခင္းဆိုတာ ျဖစ္လာႏိုင္ေပမယ့္ ရလဒ္အားျဖင့္ ရွဟာဒသ္ကို ရသြားတယ္ဆိုတာကို မေမ့လိုက္ပါနဲ႕။ ေနာက္တစ္ခုက....
ဒုတိယပို႕စ္မွာ ဖတ္ေပးပါ။
Post a Comment